Bulimia, ciddi sayılan bir yemek bozukluğudur. Bu bozuklukta zevk için yıkıcı bir tarzda yemek yeme ve sonrasında yaşanan yeniden tekrarlanan uygunsuz kilo kontrolü sağlayan davranışlar yer almaktadır. Bu tür yemek yemede aşırı miktardaki yemek çok kısa bir sürede tüketilir. Bu besinler genellikle yüksek kalorili, kolay yenilebilen ve tatlı besinlerden oluşur. Bu rahatsızlığın yemek yeme davranışından sonra, kişilerin yaptığı uygun olmayan telafi edici davranışları vardır. Bu kişiler kilo almamak için kendini kusturmak, ishal yapan ilaçlar kullanmak, idrar söktürücüler almak, aşırı egzersiz yapmak gibi davranışlarda bulunur. Bu hastalar yemek yemeyi zevk almak için yapan, ardından uygunsuz bir davranışla yediklerinden kurtulmak isteyen eylemleri yaparlar. Bu rahatsızlık ergenliğin sonu ve yetişkinlik döneminin başlangıcında genellikle kızlarda görülür. Erkekler buna nadiren yakalanır. Kişiler her kusma davranışından sonra, yeniden yemek yer ve kusmayı tekrarlar. Hasta giderek şiddetlenen yeme isteğiyle birlikte artıkları bile karıştırarak yer, çöpleri karıştırır, çalarak bile yemek yemeye çalışır. Bu çevreye kötü gözükse de hastalara büyük bir haz verir. Ancak giderek bunun yüzünden yaşamı bir kaosa dönen gençler, hareketlerini iğrenç bulur ve kendilerinden utanır. Bu rahatsızlığı yaşayanların fazla miktarda yemek yedikten sonra midelerini boşaltmaları, gerçekte duygusal yoğunluklarının bir göstergesidir. Yemek yedikten sonra bundan pişman olduklarından, kendilerini suçlamakta ve zorla kusarak, kendilerine ceza vermektedirler. Bu kişiler çaresizlik, öfke, gerginlik, bunalım, endişe, stres gibi duygularını saklamaya çalışmaktadırlar.

Toplumlarda yaygın olan zayıflık saplantısı bu rahatsızlığın gelişmesinde etkilidir. Ailede bulunan obezite eğilimi hastalığı geliştiren diğer bir etkendir. Ailelerin tombul sayılan ve böyle gösterilen çocukları üzerinde endişe duyması da bir etken olarak kabul edilebilir. Bazı hastalar yemek sonrası yaptıkları kusma eylemini yüksekte olma olarak tanımlamaktadır. Zorunlu olarak Bulimia döngüsü yaşayan insanlar ise ilaç ve alkol kullanımını kötüye kullanabilir. Ailede bulunan yeme bozuklukları en fazla kızları etkilemektedir. Araştırmalarda belirli sinir vericilerin hastalarda düşürüldüğünü tespit etmiştir. Bu da rahatsızlığın gelişiminde ve ortaya çıkışında biyolojik ve çevresel etkenlerin bileşiminden olmaktadır. Kişilerde zayıf olma isteği ile kiloyu sınırlandırma girişimi bulimia rahatsızlığını provake etmektedir. Bu davranış edinildikten sonra, duyguların hissedilme biçimlerinde değişimler meydana gelir. Kişiler baş edemeyeceğini düşündüğü duygulardan bu şekilde kurtulur. Sıkıntı, depresyon, öfke halinde kişilerin yalnız olması hastalık riskini arttırmaktadır. Bu davranışları yaratarak, bunları bir alışkanlık haline getirmektedirler.

Basit bulimia: Genellikle kızlar henüz 18 yaşındayken başlayan bir bulimia türüdür. Bu kişiler hastalıktan önce normal bir yaşam sürmekte, kendilerine güven konusunda sınırın altında olur ve kendi haklarını savunamazlar. Bu kişiler yaşıtları arasında popüler olurlar. Rahatsızlık mutsuzluk döneminde tetiklenir. Buna sebep genellikle bir erkek arkadaş ilişkisi olur. Dış görünüşe odaklanılır ve kendine güveni sağlayabilmek için diyete başlanılır. Yapılan sıkı diyetlerde başarı sağlanamaz. Kusma eylemiyle kilolarından kurtulmaya çalışırlar. Bunun sonucunda zevk için yeme ve kusma eylemi bir döngüye girer. Kiloları normale yakındır, ancak yemek eylemi giderek kötüleşir. Bu tür bulimia şiddeti en az olandır. Bu hastalar tıbbi yardım almak için herhangi bir çaba harcamazlar. Eğer tedbir alınmazsa, giderek kötüleşebilir.

İştahsız bulimia: bu tür bulimia anoreksiya hastalığının kısa bir evresi olarak oluşur. Anoreksiya buyunca oluşan iştahsızlık kısa sürer ve tedavi olunmadan atlatılır. İştahsızlık kontrolü kısa sürede zevk için yemek yemeye dönüşür. Kusma yapıldıktan sonra bulimia giderek şiddetlenir. Bu hastalarda daha az saplantı olur. Bu kişiler duygusal gelişim açısından olgun olurlar. Bu rahatsızlığı olan genç kızların erkek arkadaşı olur ve duygularını ifade edebilirler.

Çok iticili bulimia: bu tür bulimia ağır ve şiddetli bir şekilde yaşanır. Basit olan bulimia türüne benzer şekilde başlar ve aynı yaşlardaki genç kızlarda yaygındır. Bu hastalar duygusal ve düşüncesizce itici bir şekilde hareket eden, anormal davranışlardan dolayı acı çekerler. Bu davranışların bir kısmı hastalıktan önce de yaşanmaktadır. Yeme bozukluğu kendine zarar verme, uyuşturucu kullanma, önüne gelenle yatma, alkolü kötüye kullanma gibi davranışlarla birlikte yaşanır. Bu hastalar bir geçmişe sahiptir ve ailesinde huzursuzluk gibi durumlar yaygındır. Rahatsızlığın şiddeti kişiden kişiye değişmekte ve tek düzleme oturtulamamaktadır. Bulimia şiddeti öncü davranış anomalilerine bağlı olarak değişir.

Bu hastaların açlıktan ölme riski bulunmadığından, ayakta ve bireysel terapilerle tedavi edilmektedirler. Bulimia kontrol dışına çıktıysa, hastanın tedaviyi kabul etmesi üzerine yoğunlaşılmalıdır. Terapiler grup halinde ya da bireysel olarak yapılabilir. Bilişsel davranışsal terapi yönteminde beslenme danışmanı ve anti depresan ilaç uygulaması bir arada yapılır. Bu hastalara tedavi sırasında aile ve toplum içerisinden verilecek desteklerin büyük bir önemi vardır. Hastaların yemek eylemini ağır yapması sağlanır ve çok yememek için uzun süre aç kalmamalarına çalışılır. Düzenli olarak yemek yemeleri yüzünden rahatsızlıktan kurtulmaları sağlanır. Kişilerin uzun süre diyet yapmamaları sağlanarak, kalorileri sınırlandırmaları engellenmiş olur. Kişilerin sevdikleri yemekleri reddetmemeleri gerektiği öğretilerek, yemeklere karşı savunmasız olmalarına engel olunmaktadır.