Mutluluk, niye ve ama demeden yaşadığımız sevinçlerle yüreğinizi doldurmaktır. Gül renginde, gül kokusunda bir hayat yaşamaya ant içmek, gündelik yaşamın verdiği sıkıntılara takılmamaktır. Herkes mutluluğu kendi lügatine göre tanımlar.

Tüm gayretlerimizi mutluluğu elde etmek için harcarız. Mutluluğu bazen yediğimiz yemekte, bazen bir fincan çayda bazen de dost sohbetlerinde buluruz. Eğlenmek, para kazanmak, arkadaşlarımızla vakit geçirmek, bir amaca ulaşmak için çabalamak, hepsinin temelinde bu uğraşların bize verdiği mutluluk vardır. Hatta bir taziye görevini eda etmek, hasta ile ilgilenmek, hayat ile mücadele etmek, zorluklara katlanmak dahi mutluluk vesilesi olabilir.

Yaşamımızdaki eylemlerin bazıları doğrudan bazıları ise dolaylı bir şekilde bizi mutlu edebilir. Lezzetli bir makarna yapmak doğrudan mutlu ederken, bir insana yardım eli uzatmak ise üzerimizdeki sorumluluk bilincini yerine getirmiş olmanın verdiği gönül rahatlığı ile bizi dolaylı olarak mutlu edebilir.

Mutluluğa ulaşmak hayatın gerçekleri ve acı tarafları da göz önünde bulundurulmalıdır. Mutluluk bazen çok kolay ulaşılabilecek bir tebessümde, bazen de Kaf Dağının arkasındaki zümrütü anka kuşunun kanadında saklıdır. Mutluluk, ulaşılması zor bir duygu da olsa peşinden koşmalı onu yakalamalıyız. Hayatın anlamını anlamanın belki de tek yolu mutluluğa ermekte gizlidir.

Sadece olumlu duygulara odaklanan bir kişi, hayatın olağan akışı gereği karşılaşacağı her olumsuz durumda yok sayma veya kaçma gibi yolları deneyecektir. Oysaki ne yok sayarak veya ne de kaçarak hayatı yaşamak ve mutlu olmak mümkün değildir. Günümüzde mutluluk, maneviyattan daha ziyade görsellik ve maddiyatla ilişkilendirilmektedir. Çok kazanç sağlamak, bol çeşitli yemek yemek, güzel arabalar, konforlu yaşam, her türlü imkâna sahip olmak vb. Gibi unsurlar mutluluğun tek kaynağı gibi görülmektedir. Oysaki bunlar insanı mutlu eden değil, bizi mutluluğa götüren aracılardır. Bunlar elbette mutlulukta etkin paya sahiptir fakat bunlara ulaştıktan sonra hep mutlu yaşayacağımızın garantisi yoktur. Nitekim mutsuz olan bir kişiye tüm imkânların var hala neden mutsuz görünüyorsun denilemez. Çünkü insanın duygusal olarak doyması bazen maddiyattan daha önemlidir. Zengin insanlar genellikle daha yalnız olarak hayatlarını sürdürürler. Bunun yanı sıra daha az geliri olan insanların da mutsuz olduğu gibi bir genelleme yapamayız. Evet para mutluluk için gereklidir ama salatada kullanılan tek madde domates olmadığı gibi, hayatta ki tek mutluluk kaynağı da para pul değildir. Para insanlara mutlu olmak için imkân, güvenlik ve konfor verir. Belli bir noktadan sonra mutlu etmesi mümkün değildir. İstediğiniz kadar, aktivitelere katılın, gezin, tozun bunların çoğu hayatta bir arayış içerisinde olduğunuzun göstergesidir.