Kırmızı: Her yerde canlılığın ve enerjinin simgesidir. Bu; hayat enerjisi, cinsel enerji, motivasyon, arzu, şehvet, vb. Birçok şekilde olabilir. İnsanların her zaman dikkatini çeken bir renktir. Renklerin psikolojik anlamları açısından en hareketli ve en arzulu renktir diyebiliriz. Çok yoğun kırmızı bir yerden sonra insanlara huzursuzluk verebilir fakat arka planda, belirli oranlarda serpiştirilmiş olarak kırmızı tam tersi bir etkiyle insanların son derece ilgisini çekecektir. Ayrıca kırmızı, insanları çabuk karar almaya ve çok enerji tüketmeye iter. Barlarda ve restoranlarda kırmızı renklerin ağırlıklı olarak kullanılması bunun içindir. Kırmızı rengin kullanılmasındaki amaç; insanların zamanın ilerleyişini unutarak acıkmaya, yemeye ve eğlenmeye devam etmeleridir.

Mavi: Enerji açısından kırmızının tam tersi bir etkisi vardır. Mavi olan yerde insanın zihni rahatlar, daha sakin ve daha tutarlı çalışmaya başlar. Bazı toplumlarda üzüntünün ve kederin rengi olarak görülse de mavi, kırmızının o hayat enerjisinin ve cinsel arzu uyandırmasının tersine mavi bağlılığın, uyumun ve sadakatin rengidir. Yani çoğu iş görüşmelerinde veya karşı cinsle uzun vadeli ilişkilerde mavi; epey prim yaptırabilecek bir renktir. Ama yemek konusunda ise mavi pek isabetli bir renk değildir. Burada renklerin psikolojik anlamlarının insanın tarihsel gelişim süreciyle ilişkisini de görüyoruz. Tarih öncesi çağlarda çevredeki bitkilerle hazır olarak beslenen insanlar zamanla zehirli gıdaları yememeyi öğrenmişler; bunu öğrenirken de çoğu zehirli bitkinin mavi, siyah, vs. Renklerde olduğunu görmüştür. Bu durum, eski çağlarda ortak hafızamıza kazınmış bir kuraldır. Yapılan deneyler göstermiştir ki; hala mavi renkli besinlere karşı insan beyninin bir bağışıklığı vardır ve bu bağışıklık direkt olarak iştahın kapanmasını sağlamaktadır.

Sarı: Kırmızı gibi epey dikkat çeken, davet içeren bir renktir. Ama sarının hangi tonunun kullanıldığı önemlidir. Çok parlak sarı her ne kadar çevreye enerji aşılayıp konsantrasyona katkıda bulunsa da bir süre sonra gözü yorar ve verimsizliğe yol açar. Ayrıca sinirleri aşırı derecede uyararak dikkat sağladığı için; bunun yansıması olarak bir süre sonra sinirlerin gerilmesine yol açar ve insanların strese girmesine sebep olur. Uygun tonlarda kullanılan sarı ise tıpkı bir güneş ışığı gibi samimiyeti, hayat vermeyi, canlılığı simgeler. Koyu sarı ise renklerin psikolojisi için en ideal olanıdır. Çünkü diğer tonların özelliklerini barındırmakla beraber gözü daha az yorar ve koyu rengin kattığı o bilgelik havasını da barındırır.

Yeşil: Renkler arasında göze en çok yarayan renktir. Koyu yeşil gözü dinlendirir, beyin aktivitelerini normale döndürür ve insanı stresten uzaklaştırır. Bunun sebebi ise yeşilin genel olarak doğa rengi olmasıdır. İnsan doğayla baş başa kaldığında nasıl modern hayatın getirdiği yapmacıklıktan ve stresten kurtuluyorsa yeşil renkte mikro düzeyde aynı etkiye sahiptir. Doğanın özellikleri olarak yeşil; doğurganlığı, verimliliği ve sürekliliği simgeler.

Siyah: Renklerin psikolojik anlamları arasında en karamsar ve en çok güç saçan renktir. Aynı zamanda sadakat, bilgelik, güvenilirlik gibi anlamları olduğunu iddia edenler de vardır. Yani siyah, renklerin psikolojisi açısından en tartışmalı ve çelişkili renktir. Bunun en büyük sebebi ise siyahın diğer her rengi soğurarak sadece siyah olarak kalmaya devam etmesidir. Renklerin bu doğal karışımı gibi sürekli olarak kullanılan siyah da bir süre sonra karmaşıklık yaratır. Sürekli siyah giyen insanları çözmek zordur. Bilgelik, güvenilirlik, güç, karamsarlık, vs. Birçok özelliği içinde barındıran ve bunu dışarı yansıtmayan karmaşık bir kişiliği yansıtır.

Turuncu: Tıpkı sarı ve kırmızı renklerinin bir karışımı olması gibi dekorasyonlar da kullanılan turuncu da bu ikisinin birleşimini yansıtır. Kırmızının hayat enerjisini, iştah açıcılığını ve sarının samimiyetini, yardımseverliğini bir arada barındırır.

Beyaz: Renklerin psikolojik anlamlarında en saf ve en temiz özellikleri barındıran renktir. Tıpkı iyiliğin, güzelliğin çok küçük miktarda bir kötülükle bozulabilmesi gibi, beyaz da en ufak bir renk karışımında saflığını kaybeder ve başka bir tona dönüşür. Bu özelliklerinden dolayı beyaz; insan beyninde de iyiliğe, güzelliğe, saflığa, masumluğa dair duygular uyandırır.

Kahverengi: Toprakta olduğu gibi güvenilirliğin, çalışkanlığın, sadakatin rengidir. Erkekler genelde kahverengi-siyah, gri tonlamalarındaki renkleri severler. Kıyafette uygun miktarda kahverengi kullanılması; çevreye güvenilir ve çalışkan olunduğuna dair bir izlenim bırakacaktır.

Mor: Renklerin psikolojisi açısından en gösterişli ve en çekici renktir. Lüksü, rahat yaşamı, zenginliği simgeler. Bunun sebebi de yine insanlığın gelişim süreciyle ilgilidir. Mor, doğal haliyle doğada zor bulunan bir renktir. Bu şartlar altında mor rengi elde etmek; zengin olunduğuna ve rahat bir yaşam sürüldüğüne dair işaret niteliğindeydi. Günümüzde de insan beyninde aynı etkiyi bırakmaya devam etmektedir.

Pembe: Tahmin edileceği üzere en zarif ve en romantik duyguların rengidir. Pembe bulunan ortamda insanlar sakinleşir, sinirleri gevşer ve hayatın stresinden uzaklaşırlar. Bunun için dinlenilecek, uyunacak mekanlarda uygun miktarda pembe veya yukarıda bahsedildiği gibi yeşil kullanılması olumlu bir etki yaratacaktır. Renklerin psikolojik anlamları açısından dinlenmeye en uygun renktir.