Bağlanma korkusu, bireylerin uzun süreli ilişkilere girmekten ve bağlanmaktan duydukları korkudur. Bu korkuyu yaşayan kişiler, genellikle ebeveynlerinin davranışlarını bu durumun temel nedeni olarak görürler. İlişkilerde bağlanma, karşı tarafa güvenme, yakınlık kurma ve kişinin kendisini güvende hissetmesi, ilişkinin devam ettirilmesi açısından son derece önemlidir. Bu unsurların sağlanamaması, çoğu ilişkinin yıpranmasına ve sona ermesine neden olabilir. Kişinin geleceğe dair kuşkularının olması, bağlanma korkusunun temel nedenlerinden biridir. Bu korku nedeniyle, karşı tarafın hatalarını ve kusurlarını görmek ve bunları biriktirmek, ilişkilerin başlamadan bitmesine neden olabilir.

Bebeklerin gerilim veya stresi kendi başlarına giderebilme ve sakinleşme becerisi bulunmamaktadır. Bu dönemlerde, bebekler anne ve babalarına veya bakıcılarına yönelerek duygusal destek almaya çalışırlar. Ancak, bu kişilerden ilgisiz veya aşırı müdahaleci bir tutumla karşılaşırlarsa, bebeğin öğrendiği tek şey bu kişilerden kaçınmak olacaktır. Bunun sebebi, her iki durumda da stresinin daha fazla artmış olmasıdır. Bağlanma, etkileşimler üzerine kurulu bir teoridir. Bebeklik döneminde öğrenilen ve yaşamın en önemli bilgisi sayılan bağlanma, yetişkinlik döneminde yakın ilişkilerin devam ettirilmesinde kullanılır ve geçerliliğini her dönemde korur.

Uzun süreli ilişkiye girmekten korkan ve bağlanma korkusu olduğu bilinen kişiler arasında yapılan araştırmalara göre, bu kişilerin ebeveynlerinin ilgisiz veya aşırı müdahaleci tutum içinde olduğu belirlenmiştir. Bu özelliklere sahip kişiler, yakınlık ihtiyacını karşılayabilecek ilişkiler kurmak isterler. Çocukluk döneminde ebeveynleriyle karmaşık ilişkiler yaşayan kişilerin, bu ilişkilerin yansımalarını yetişkinlik döneminde de taşıdıkları gözlemlenmiştir. Çocukluk döneminin ilişkiler açısından yetişkinlik dönemine yansımaları aşağıdaki gibidir:

Bağlanma korkusu olan bireyler, bu korkuyu aşmayı başarabilirler. Bu kişilerin yaşadıkları durumun sebeplerini fark etmeleri halinde, ilişkilerindeki durumu değiştirebilirler. Beklentilerini, ihtiyaçlarını ve ilişkilerini farklı bir konuma taşıyabilirler. Bu sorunu yaşayan ilk kişi olmadıklarını kabul ederek, sorunu çözmek için çaba sarf etmelidirler. Bu korkunun yenilmesi için, kişilerin öncelikle korkunun sebepleriyle yüzleşmesi gerekmektedir. Psikoterapi ve danışmanlık hizmetleri, bağlanma korkusunun üstesinden gelmede etkili yöntemler olabilir. Ayrıca, kişinin kendi üzerinde çalışması ve bilinçli çaba sarf etmesi de bu süreçte önemli rol oynar.