Hiçbir canlı tek başına yaşayamaz. Sosyal bir varlık olan insanlar, birlikte yaşamak zorundadır. İnsan, kendisine bahşedilen akıl ve konuşma yetisi ile bir başka bireyle iletişime geçmeye mecburdur. Yaşamı boyunca insan, yalnız kalmayı istemez ve mutlaka çevresindeki insanlarla iletişim kurmak ister. "İstisnalar kaideyi bozmaz" diyerek, sosyal sorunları olan bireyler dışındakiler çevresiyle paylaşımda bulunmak arzusundadır. Birey, ailesi dışında bulunduğu ortamlarda paylaşımda bulunduğu diğer bireylerle iletişime geçerek duygu ve düşüncelerini paylaşmak ister. Ailesi dışında akranları ile zaman geçirmek, beraber çalışmak, eğlenmek, mutlu olmak, üzüntüleri paylaşmak kısacası her şeyini paylaşmak ister. Bireyin çevresindeki akranları olan ve paylaşımlar yaşadığı diğer bireyleri arkadaş olarak adlandırırız. Birey için arkadaş, aile fertlerinden sonra gelen kişidir.

Birey, yaşamı boyunca ailesi ile bile paylaşmadığı birçok sorunlarını, beklentilerini ve yaşamla ilgili meseleleri arkadaşıyla paylaşır. Bazen arkadaş, kardeşten bile önde gelir. Bu kadar önem verdiğimiz bireyler arasındaki arkadaşlık ya da eskilerin dediği dostluk bağı, ne kadar samimi ve saygılı olursa, o kadar uzun ömürlü olur.

Bireyler arasında güven ve samimiyet varsa, arkadaşlık var demektir. Arkadaşının güvenini sarsacak fiillerde bulunmak, saygısızca davranmak aralarındaki arkadaşlığın sonunu getirir. Güvenin ve samimiyetin ortadan kalktığı ortamda bireyler arasındaki ilişki devam ediyorsa, bu artık arkadaşlık değil, menfaat ilişkisidir. Güven, sadece arkadaşlık ilişkilerinde değil, tüm insanlar arasında da önemlidir. Güven, insanlar arasındaki paylaşımların üçüncü şahıslara aktarılmamasıyla ifade edilebilir. Güvenin olmadığı ilişkiler, arkadaşlık olarak görülmez.

"Dost kötü günde belli olur" atasözü, arkadaşın kötü günlerinde onun kederini paylaşmak, ona destek olmak ve varsa ihtiyaçlarını karşılamaya çalışmak gerektiğini vurgular. İnsanların her daim mutlu ve huzurlu olması beklenemez. Yaşamın her anında birçok kez elem verici hadiseler yaşanır. İşte o günlerde birey, yanında kendisine maddi ve manevi destek olacak birilerini arar. Aradığı kişi, ailesinden sonra arkadaşlarıdır.

"Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim" atasözü, arkadaşlar arasındaki ilişkiyi bize anlatmaktadır. Aile bireylerini seçemeyiz; ama arkadaşımızı seçebiliriz. Arkadaş seçimi, manavdan meyve seçer gibi görünüşlerine göre değil, paylaşımlar sonucu ortaya çıkar. Birey, kendisine saygı duyan, güvenilir, iyi ve kötü günde kendisine destek olan kişiyi arkadaş olarak seçerse, isabetli olur. Her merhaba dediğimiz birey, gerçek arkadaş değildir.